Μια φορά κι έναν καιρό, είχα μία πολυ καλή κι αγαπημένη φίλη (κι ακόμα την έχω) που τρελαινόταν για καλό παιδικο θέατρο. Ήταν και μέσα στο ευρύτερο αντικείμενο των σπουδών της. Με κάθε ευκαιρία λοιπον, με τραβούσε σε παιδικές παραστάσεις και, κυρίως, του θεάτρου Πόρτα, της αγαπημένης Ξένιας Καλογεροπούλου. Αποτέλεσμα ήταν να έχω παρακολουθήσει παρα πολλές παραστάσεις για παιδια, πολύ πριν αποκτήσω δικά μου και καιρό μετα το πέρας της δικής μου παιδικής ηλικίας. «Ελίζα», «Η πεντάμορφη και το τέρας», «Το σκλαβί», «Οικογένεια Νώε», «Ο ελαφοβασιλιάς», «Η κοιμωμένη ξυπνησε».
Η αλήθεια ειναι ότι το απολάμβανα αφάνταστα. Ηταν παραστάσεις που τις παρακολουθούσαν άνετα κι ενήλικες, γιατι σέβονταν το κοινό τους, δεν αναλώνονταν σε παρδαλά σκηνικά απλά για εντυπωσιασμό (αντίθετα τα σκηνικά τους ηταν πάντα λιτά) και απέδιδαν όμορφες ιστορίες με μαγικό τροπο. Συν τοις αλλοις, μου άρεσε να παρακολουθώ τις αντιδράσεις των παιδιών μέσα στην αίθουσα. Την απορία τους, τον θαυμασμό τους, τον τροπο που τα απορροφούσε η σκηνή.
Τα παιδιά ειναι δύσκολο κοινό. Κι όχι επειδη ειναι απαιτητικά, αλλα επειδή, αν δεν καταφέρεις πραγματικά να αιχμαλωτίσεις το ενδιαφέρον τους, χάνεις και την προσοχή τους και την επικοινωνία μαζι τους.
Φέτος λοιπόν, το θέατρο Πόρτα ανεβάζει για δεύτερη χρονια το «Πιάνω παπούτσι πάνω στο πιάνο«, που πέρισυ δεν καταφέραμε να το δούμε και φέτος δε θα μας γλιτώσει! Απευθύνεται σε παιδιά από 4 ετών και σίγουρα θα ειναι η πρώτη μας θεατρική εξόρμηση για φέτος.
Για μωράκια από 8 μηνών μεχρι λίγων ετών, η φετινή πρόταση του Πόρτα, ειναι το «Κοίτα«. Το βρεφικό, μεταβρεφικό θέατρο είναι ένα είδος που έχει αρχίσει να ανθίζει τα τελευταία χρονια και στη χώρα μας και το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον.
Εκτός απο το Πόρτα, την ομάδα Κοπέρνικος, τη γνωρίζετε; Αν όχι, πρεπει οπωσδήποτε να τη μάθετε.
Πρόκειται για μια ομάδα νέων ανθρώπων που ξεκίνησε το 2005 και στο βιογραφικό της έχει πλέον ραδιοφωνική σειρά, παιδικά βιβλία, παραστάσεις και υπέροχες μουσικές για παιδια. Ο «Κόσμος Ανάποδα» ειναι απο τα αγαπημένα μας cd. Όσο τα παιδια μεγαλώνουν, ανακαλύπτουν κατι νέο ανάμεσα στα τραγούδια του για να αγαπήσουν.
Εχουμε παρακολουθήσει αρκετές παραστάσεις της ομάδας αυτής («Ενα ανάποδο ταξίδι», «Ο κύριος Κιχ και το μυστικό κουτί των ηχών», «Απαγορεύεται η μουσική», «Δυο ξεροκέφαλες κουτάλες») κι εχουμε τα περισσότερα βιβλία τους.
Φέτος περιμένουμε πως και πως τη νεα τους θεατρική δουλεια στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη του Μεγάρου Μουσικής, το «Μίλα και Σουτ«, που απευθύνεται σε παιδια απο 4 ετων. Ειμαι σίγουρη ότι κι αυτή τη φορά δε θα μας απογοητεύσουν.
Ο,τι και να επιλέξετε, ειναι αναρίθμητες οι ευεργετικές επιδράσεις του θεάτρου στα παιδια. Ακόμα κι απο τις μικρότερες ηλικίες.
Μυήστε τα μικρα σας στην ατμόσφαιρα του θεάτρου!