Το προνήπιό μας (που, κατά τη γνώμη μου, είναι ένα εξαιρετικό σχολείο με ανθρώπους που πραγματικά ενδιαφέρονται για τα παιδιά μας -και δεν έχει πάντα να κάνει με το ότι είναι ιδιωτικό) έχει τη συνήθεια τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή να την κάνει σε κλειστό οικογενειακό κύκλο. Που σημαίνει ότι επιτρέπονται μονο οι γονείς και τα αδέρφια και περιλαμβάνει οικογενειακές δραστηριότητες. Επιπλέον, μαζευόμαστε όλοι μαζί, παίζουμε παιχνίδια και τραγουδάμε χριστουγεννιάτικα κάλαντα και τραγούδια από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Είναι συνολικά μια πολύ ευχάριστη διαδικασία, τελείως διαφορετική από τη λογική της γιορτινής παράστασης.
Φέτος, εκτός του ότι παίξαμε ομαδικό παιχνίδι μαζί με τις άλλες οικογένειες, στη συνέχεια φτιάξαμε ανα οικογένεια το δικό μας χριστόψωμο με υλικά και οδηγίες που μας έδωσαν από το σχολείο (το πήραμε σπιτι να το ψήσουμε) και μας έδωσαν κομμένους κορμούς δέντρου με καρφάκια και λάστιχα για να φτιάξουμε αστέρια και χριστουγεννιάτικα δέντρα. Τα παιδιά το διασκέδασαν πολύ και παντού ακούγονταν χαρές και γέλια.
Συν τοις άλλοις όμως, η ιδιοκτήτρια ζήτησε από κάθε οικογένεια να φέρει κάτι σε φαγώσιμο -αλμυρό ή γλυκό- διαμορφωμένο έτσι ώστε να τρώγεται εύκολα με το χέρι και όχι πάνω από 20 κομμάτια ανα περίπτωση. Είναι άνθρωποι που ασχολούνται πολύ με την οικιακή οικονομία, τη σπατάλη του φαγητού και τα οικιακά απορρίματα και τη διαλογή τους. Λογική που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη και είναι γενικά ο τρόπος λειτουργίας και του δικού μας σπιτιού. Αλλά θα ασχοληθώ εκτενέστερα με αυτό σε άλλο post.
Είπα λοιπόν, να αποφύγω τα τυροπιτάκια και τα συναφή (που θεώρησα ότι θα υπάρχουν αρκετά) και να δοκιμάσω να φτιάξω μηλοπιτάκια. Το αποτέλεσμα μου άρεσε και, επιπλέον, επειδή δεν μου βγήκε ακριβώς η γέμιση για τις φωλίτσες που έφτιαξα, στα 4 τελευταία ταρτάκια έλιωσα 2 παραγινομένες μπανάνες που είχα, έριξα μέσα και σταγόνες σοκολάτας υγείας και τα έψησα έτσι (αυτά τα τελευταία, τα τσάκισαν τα παιδιά και ο μπαμπάς και δεν έφτασαν ποτέ στο σχολείο).
Η συνταγή που βασίστηκα και χρησιμοποίησα -με ορισμένες μικροπαραλλαγές- ήταν του Άκη Πετρετζίκη, με τη διαφορά ότι, επειδή ήταν μηλοπιτάκια, κι όχι κανονική μεγάλη μηλόπιτα, ο χρόνος ψησίματος ήταν πολύ μικρότερος και απέφυγα να βάλω στη γέμιση ξηρούς καρπούς. Αφενός γιατί σε πολλά παιδάκια δεν αρέσουν οι ξηροί καρποί μέσα στο γλυκό τους κι αφετέρου, για να αποφύγω την πιθανότητα των αλλεργιών.
Για 20 μηλοπιτάκια, λοιπόν (και 4 ταρτάκια σοκολάτα/μπανάνα):
Υλικά:
—Για τη ζύμη:
200γρ. ηλιέλαιο
150γρ. ζάχαρη λευκή
ξύσμα από 2 πορτοκάλια
χυμός από 2 πορτοκάλια
500γρ. αλεύρι γοχ
1 κουταλιά σούπας baking powder
—Για τη γέμιση:
5 μέτρια μήλα τριμμένα, χωρίς τη φλούδα
1 κουταλιά σούπας χυμό λεμόνι
150γρ. ζάχαρη λευκή
1 κουταλάκι γλυκού κανέλα
1/2 κουταλάκι γλυκού τζίντζερ σκόνη
1/2 κουταλάκι γλυκού τριμμένο γαρύφαλλο
1 κουταλάκι γλυκού βανίλια
Εκτέλεση:
Στύβουμε λίγο τα τριμμένα μήλα για να φύγει το πολύ ζουμί και τα βάζουμε σε ένα μπολ μαζί με το χυμό του λεμονιού για να μη μαυρίσουν. Προσθέτουμε τη ζάχαρη και τα μυρωδικά, ανακατεύουμε και τα αφήνουμε λίγο στην άκρη. Αυτό θα μας επιτρέψει να απορρίψουμε και τυχόν άλλο χυμό που θα βγάλουν τα μήλα στο μεταξύ.
Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το ηλιέλαιο, τη ζάχαρη, τον χυμό από τα πορτοκάλια και το ξύσμα τους για να φτιάξουμε τη ζύμη μας. Προσθέτουμε το αλεύρι και το baking και ανακατεύουμε ελαφρά μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στον αέρα στους 170 βαθμούς και βουτυρώνουμε τα φορμάκια για muffin (εγώ έχω και φορμάκια σιλικόνης που με έχουν βολέψει πολύ γιατί δεν χρειάζονται επιπλέον βουτύρωμα και βγαίνουν τα muffin πολύ εύκολα). Βάζουμε πρώτα μπαλάκια από τη ζύμη μας και τα απλώνουμε ώστε να σχηματιστούν φωλίτσες ζύμης (ας μην είναι και πολύ χοντρή η κρούστα μας, γιατί φουσκώνει και λίγο) και γεμίζουμε με τη γέμιση του μήλου (ή της μπανάνας). Ψήνουμε για περίπου 10-15 λεπτά και είναι έτοιμα!
Καλύτερα να τα αφήσουμε για λίγο εκτός φούρνου πριν επιχειρήσουμε να τα βγάλουμε από τις φόρμες. Και, εννοείται, μπορεί να μπει μέσα και καρύδι και σταφίδες και ό,τι άλλο μας αρέσει σε μια μηλόπιτα.
(αν και τα δικά μου παιδιά τίμησαν περισσότερο την εκδοχή με την μπανάνα και τη σοκολάτα, τα μηλοπιτάκια τα βρήκα εξαιρετικά και μυρωδικά).
Καλή απόλαυση!
Precious Quests 
Φαίνονται πεντανόστιμα και που αρέσει πολύ που τα έκανες ατομικά! Η συνταγή αποθηκεύεται εννοείται!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σ’ευχαριστώ Κατερίνα μου! Νομίζω τα εύσημα πάνε στον Πετρετζίκη 🙂 Να έχεις μια όμορφη μέρα, τα φιλιά μου
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πολύ μου άρεσε η συνταγή και γενικά μου αρέσουν τα ‘γλυκά – μπουκίτσες’! Επίσης χαίρομαι ιδιαιτέρως να ακούω καλά σχόλια για σχολεία, για γονείς που μένουν ευχαριστημένοι, για όμορφες πρωτοβουλίες κλπ. Μπράβο μαμά Έλλη, πάντα τέτοια και σε χαρές και σε συνταγές! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Υπάρχουν εξαιρετικά σχολεία κι εξαιρετικοί παιδαγωγοί. Είμαστε τυχεροί που εχουμε ενα τέτοιο σχολείο κοντα μας.
Σ’ευχαριστω Πόλα μου για τα καλά σου λόγια!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!