Κέρασμα στο σχολείο: ιδέες για να αποφύγουμε τα γλυκά

Γιορτές, γενέθλια, επέτειοι.. άπειρες ευκαιρίες να γιορτάσουμε και να κεράσουμε. Άπειρες ευκαιρίες να φάμε κάτι γλυκό! Και -για να μην παρεξηγηθώ- είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα έλεγε όχι σε ένα γλυκό. Ακόμα κι αν δεν συμπαθώ τις σοκολατίνες των ζαχαροπλαστείων (τις βρίσκω πολύ λιγωτικές), δεν μπορώ να αντισταθώ στη σοκολάτα. Ούτε στα σιροπιαστά. Ούτε σε ένα νόστιμο κέικ. Αδυναμίες είναι αυτές.

Αλλά, όταν πρόκειται για παιδιά, τα δεδομένα είναι ελαφρώς διαφορετικά. Τα πρώτα χρόνια της ζωής τους προσπαθούμε να αποφύγουμε την πολλή ζάχαρη (ιδιαίτερα εκείνη που προέρχεται από γλυκίσματα του εμπορίου) και να βάζουμε στη διατροφή τους καθημερινά φρούτα, λαχανικά και σπιτικό φαγητό. Κι όλοι μας -μέσες άκρες- τα καταφέρνουμε σαν γονείς, υποθέτω. Αλλά όλα αλλάζουν όταν ξεκινούν οι πιο ενεργές συμμετοχές στα παιδικά πάρτυ και, ακόμα περισσότερο, όταν τα παιδιά εντάσσονται στους κόλπους παιδικών σταθμών και σχολείων.

Αρχικά είχα πάθει σοκ, όταν συνειδητοποίησα ότι τα παιδιά μου έτρωγαν πρακτικά καθημερινά στο σχολείο κάποιο κέρασμα (ακόμα κι από τις γιορτές των ίδιων των παιδαγωγών) και, προς μεγάλη μου απογοήτευση, πολλές φορές το κέρασμα περιελάμβανε καραμέλες, σοκολάτες κι άλλα αντίστοιχα είδη του εμπορίου. Και μερικές φορές ακόμα και σακουλάκια γεμάτα με τέτοια! Κάποια στιγμή απελπίστηκα, γιατί δεν ήθελα να τους απαγορεύσω να τρώνε κεράσματα, τη στιγμή που τα υπόλοιπα παιδιά τα δέχονταν κανονικά. Δεν υπάρχουν απόλυτες λύσεις για το συγκεκριμένο θέμα, γιατί πολύ φοβάμαι πώς μια ενδεχόμενη απαγόρευση μπορεί να οδηγήσει στο αντίθετο αποτέλεσμα.

Εννοείται πώς υπήρχαν και γονείς που τουλάχιστον έστελναν σπιτικά γλυκά για κέρασμα. Αλλά και πάλι… γλυκά. Και υπήρχαν φορές που τα κεράσματα ήταν διπλά και τριπλά.

Για να μην θεωρηθώ υστερική, δεν απαγορεύω στα παιδιά μου να τρώνε γλυκά. Τώρα πια που έχουν μεγαλώσει -κάπως- έχουν μία κάποια ελευθερία στο θέμα, με την προϋπόθεση να υπάρχει μια ισορροπία αφενός και να τρώνε κατά βάση σπιτικά γλυκά, αφετέρου Αλλά, θα έπρεπε να υπάρχει και μια άλλη λύση για το θέμα του κεράσματος στο σχολείο. Και, ύστερα από αντίστοιχη προτροπή του ενός μας σχολείου για λιγότερα γλυκά στα κεράσματα, καταλήξαμε σε κάτι διαφορετικό.

Μέχρι πρότινος, είχα στείλει σπιτικές γκοφρέτες σε μικρά κομματάκια, μπισκότα με γλάσο και τέτοια αντίστοιχα κεράσματα. Πάντα με τη λογική να είναι κάτι σπιτικό και με όσο το δυνατό λιγότερη ζάχαρη. Πέρισυ όμως, αποφάσισα να στείλω κάτι άλλο και μάλιστα η ιδέα ήρθε κι από την ίδια την εορτάζουσα:

ΜΠΑΝΑΝΕΣ!!

Και για να μην είναι απλές σκέτες μπανάνες, η μικρή έδωσε την ιδέα να τους βάλουμε μάτια, μύτη, στόμα και το αποτέλεσμα άρεσε πολύ!

Εκτός του ότι άρεσε στα πιτσιρίκια, βοήθησε και η εορτάζουσα στην ετοιμασία και ενθουσιάστηκε και η ίδια. Ποιος είπε ότι τα παιδιά θέλουν πολλά για να είναι ευχαριστημένα; Δικές μας ανασφάλειες είναι κυρίως, παρά δικές τους ανάγκες.

Φέτος -αν και στη γιορτή της μεγάλης, δεν βλέπω να αποφεύγω τα μπισκότα- έχω ήδη μία ιδέα για κέρασμα στα γενέθλια της μικρής. Μιας και μας αρέσουν οι κατασκευές, λέω να αγοράσω παιδικούς χυμούς του εμπορίου (χωρίς ζάχαρη), να τους ντύσουμε με γκοφρέ χρωματιστό χαρτί και να δημιουργήσουμε. Μπορούμε και πάλι να βάλουμε μάτια, μαλλιά κλπ ή μπορούμε να τους κάνουμε σαν πυραύλους ή σπιτάκια ή σκυλάκια και να τους μοιράσει στους μικρούς της συμμαθητές.

Όχι κι άσχημα έτσι;

Βέβαια, υπάρχουν πάντα ωραίες ιδέες για γλυκά ή αλμυρά κεράσματα που να είναι πολύ πιο περιορισμένης περιεκτικότητας σε ζάχαρη. Όπως, κομματάκια φρούτου σε στικ και βουτηγμένα σε σοκολάτα υγείας (πρέπει να έχουν μείνει κάποιες ώρες στο ψυγείο για να σταθεροποιηθεί η σοκολάτα), muffins με μπανάνα, σπιτικές μπάρες δημητριακών, ταρτάκια με φυστικοβούτυρο ή soft cookies από την αγαπημένη μου the eudemonia, τυροπιτάκια με ζύμη γιαουρτιού κ.ά.

Ρίξτε και μια ματιά στην ιδέα μας για υγιεινό κέρασμα στα επόμενα γενέθλια εδώ!

Ιδέες υπάρχουν, όπως και διάθεση να ταϊζουμε τα παιδιά μας υγιεινά και ισορροπημένα. Γιατί να μη δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό;

Καλό και γλυκό Φλεβάρη