- Τα χέρια σου. Σε παρακολουθώ καμιά φορά, όταν παίζεις κιθάρα, όταν μαγειρεύεις. Με τα μακριά σου δάχτυλα. Τα λατρεύω αυτά τα χέρια.
- Ο τρόπος που δίνεσαι όταν ασχολείσαι με κάτι που πραγματικά σε ενδιαφέρει. Αφοσιώνεσαι. Προσπαθείς και παλεύεις για να φτάσεις στον στόχο σου με κάθε τρόπο.
- Ο τρόπος που αγαπάς τα παιδιά μας. Το πώς παίζεις, πώς τα πειράζεις, το πώς σέβεσαι τη μοναδικότητά τους και με καθησυχάζεις όταν με πιάνουν οι φοβίες και οι υστερίες μου.
- Το πως γελάμε με τα ίδια πράγματα. Με τα ίδια πράγματα ακριβώς. Ό,τι ατάκα κι αν πετάξω, θα την πιάσεις αμέσως. Το ίδιο κι εγώ. Κι αυτό ίσχυε από την πρώτη στιγμή που σε γνώρισα. Δέσαμε.
- Που όταν πιάνεις ένα βιβλίο στα χέρια σου, το πρώτο πράγμα που θα κάνεις είναι να το ανοίξεις και να μυρίσεις τις σελίδες.
- Που είσαι ήρεμη δύναμη. Ακόμα κι όταν αγχώνεσαι. Δε βιάζεσαι, δεν σαμποτάρεις τον εαυτό σου. Έχεις το κουράγιο να παίρνεις αποστάσεις από τις καταστάσεις και να κρίνεις με ηρεμία. Και με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρεσαι και στους ανθρώπους.
- Η μεταδοτικότητά σου και ο τρόπος που επιχειρηματολογείς. Μπορείς με τρεις απλές κουβέντες να πεις αυτά που εγώ χρειάζομαι τρεις σελίδες για να αναλύσω. Και να είσαι και to the point.
- Το πόσο ο εαυτός μου είμαι μαζί σου. Δε με απασχολεί να αποδείξω τίποτα. Είμαι απλά εγώ και είμαι καλά.
- Ο τρόπος που με αγαπάς, με στηρίζεις, με περιβάλλεις με τη διαρκή σου προσοχή. Που προτιμάς να μην απαντήσεις, προκειμένου να αποφύγεις καυγά (ακόμα κι όταν πάω γυρεύοντας).
- Που, όταν γεννήθηκε το πρώτο μας παιδί, ερχόσουν επί 5 μέρες στο μαιευτήριο το πρωί πριν τις καθαρίστριες κι έφευγες πάντα τελευταίος το βράδυ για να είσαι μαζί μας. 15ωρα σε μια καρέκλα. Και θα έκανες το ίδιο και στο δεύτερο, αν δε σε περίμενε ένα 18μηνο μωρό στο σπίτι.
(Είμαι ένας πολύ πολύ τυχερός άνθρωπος).
Ειναι πολυ γλυκό και σημαντικό να αναγνωρίζεις, να εκτιμάς και να λες τα πραγματα που σε κάνουν να αγαπάς τον ανθρωπο σου! Εύχομαι να είστε πάντα αγαπημένοι!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η αλήθεια ότι ψιλοκολλούσα να μοιραστώ αυτό το post… αλλά, ναι, είναι ωραίο να εκτιμάς τον άνθρωπό σου, να το λες και να το δείχνεις. Σ’ευχαριστώ Σωτηρία μου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πω πω Έλλη!!! Ταυτίστηκα! Δεν είναι τυχαίο που είμαστε διδυμάκια παντρεμένα με παρθένα αγόρια:)))
Αυτό με το γέλιο είναι το αλατοπίπερο στη σχέση μας όπως και το πόσο είμαι ο εαυτός μου και πόσο ήρεμη δύναμη είναι ακόμα και όταν εγώ τρώγομαι με τα ρούχα μου!!! Επίσης δεν ξέρω αν το έχετε εσείς, εκτιμώ και αγαπώ ότι δεν με καταπιέζει στο αίσθημα ελευθερίας που με διακατέχει. Ξέρει πως αν με εγκλωβίσει θα φρικάρω και έτσι με αφήνει ελεύθερη:)
Γέλασα πολύ που περιγράφεις την λιτότητα στα λόγια του τόσο σωστά. Εγώ θέλω τόνους λέξεων και εκείνος ειναι σαφής και περιεκτικός με 3:)) χα χα χα
Καλά, για την πατρότητα Τι να πω!!! Γεννήθηκαν γιαννα γίνουν πατέρες!!!
Σας εύχομαι να συμπληρώνετε πάντα ο ένας τον άλλο και να γελάτε αληθινά και γάργαρα!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δήμητρα νομίζω ότι με την τρέλα που μας δέρνει, μόνο με τέτοιους ανθρώπους μπορούμε να είμαστε καλά και να «μας κάνουν» καλά!! Για κάποιο λόγο, ήμουν σίγουρη ότι θα ταυτιστείς 🙂
Είναι απίστευτο πόσο διαφέρουμε και πόσο ίδιοι είμαστε ταυτόχρονα! Στάνταρ καταλαβαίνεις τι εννοώ!!
Ευχαριστούμε για τις ευχές κι ανταποδίδω με χίλια!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καταλαβαίνω Α ΠΟ ΛΥ ΤΑ:)))
Χα χα χα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όντως πολύ τυχερή! Εύχομαι να είσαστε πάντα έτσι αγαπημένοι!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Να είσαι καλά!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!