Δημιουργία, Παιδί

Μετράμε αντίστροφα για τα Χριστούγεννα: advent calendar της τελευταίας στιγμής

th2

Χριστούγεννα, Χριστούγεννα, Χριστούγεννα!!

Φέτος ετοιμάσαμε για τρίτη χρονιά το γιορτινό μας ημερολόγιο, αλλά για πρώτη φορά οι μικρές με ρώτησαν μόνες τους από πριν, αν θα έχουμε φέτος «εκείνο που ανοίγουμε κάθε μέρα μέχρι τα Χριστούγεννα ένα κουτάκι κι έχει ένα δωράκι» (από όλες τις δραστηριότητες που είχαμε, τα δωράκια είχαν μείνει ανεξίτηλα). Συνέχεια ανάγνωσης «Μετράμε αντίστροφα για τα Χριστούγεννα: advent calendar της τελευταίας στιγμής»

Advertisement
Unfocused

Unfocused #3

Τα πραγματάκια των τελευταίων εβδομάδων που, για κάποιο λόγο, μου τράβηξαν την προσοχή.

  • Το bazaar βιβλίων που διοργανώνει το Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς από σήμερα Πέμπτη μέχρι και την Κυριακή 23/11, με παράλληλο εργαστήρι καλλιγραφίας την Κυριακή. Περισσότερες πληροφορίες κι εδώ.5-Book-Bazaar-Benaki-Museum750X53012
  • Το τραγούδι της Ελευθερίας Αρβανιτάκη «Πάρε με αγκαλιά και πάμε«, που το άκουσα χτες βράδυ στην τηλεόραση, στο The Voice (νομίζω) και πήγα πίσω στα φοιτητικά μου χρόνια, στις συναυλίες, στον Σταυρό του Νότου και στην Αρχιτεκτονική (που τότε ήταν στο Ν.Κόσμο, κοντά στα γραφεία της εφημερίδας «Το Βήμα», για τους παλιούς). Αυτή η φωνή..

Συνέχεια ανάγνωσης «Unfocused #3»

Κίνηση, Παιδί

Σαββατοκυριακάτικες Εξορμήσεις Vol. I

Το καθημερινό μας πρόγραμμα είναι γεμάτο. Δουλειά, σπίτι, παιδιά, διαβάσματα. Τα ξέρετε. Να μη σας τα λέω!

Τι μας μένει -ουσιαστικά- μέσα στην εβδομάδα για πραγματικά οικογενειακές στιγμές; Μία Κυριακή. Μια μέρα που είναι ωραίο να την περάσουμε χαλαρά, όμορφα με τους αγαπημένους μας και -γιατί όχι;- να κάνουμε και κάτι διαφορετικό κι ενδιαφέρον.

(Οκ, τετριμμένα τέλος- υπόσχομαι) Συνέχεια ανάγνωσης «Σαββατοκυριακάτικες Εξορμήσεις Vol. I»

Δημιουργία, Παιδί

Παιδικών πάρτυ συνέχεια (+ η δεύτερη φετινή πινιάτα)

CIDER FESTIVAL

Από τη μία λέω ότι κουράστηκα με τα πάρτυ, τα τρεξίματα και τις ετοιμασίες (12 παιδικά πάρτυ έχουμε στο ιστορικό μας πλέον- δεν τα λες και λίγα, ειδικά όταν περνάνε όλα από τα χέρια μας), από την άλλη σκέφτομαι ότι κάποια στιγμή που τα παιδιά θα είναι σε ηλικίες που δεν θα θέλουν πλέον (παιδικές) γιορτές, όλα αυτά θα μου λείψουν. Κι ας έχω περάσει φάσεις παράνοιας για να τα προλάβω όλα.

Θα μου λείψει ο παιδικός ενθουσιασμός (που θα αντικατασταθεί από την εφηβική εσωστρέφεια), θα μου λείψουν τα γέλια και τα ουρλιαχτά στον κήπο, το «γκρέμισμα» του σπιτιού. Οπότε, η κατάσταση είναι λίγο «βαράτε με κι ας κλαίω». Συνέχεια ανάγνωσης «Παιδικών πάρτυ συνέχεια (+ η δεύτερη φετινή πινιάτα)»