Νέος χρόνος, Καινούρια ξεκινήματα, Επανεκκινήσεις

Δεν ανήκω ιδιαίτερα στους ανθρώπους που κάνουν ανασκοπήσεις, resolutions και δε συμμαζεύεται. Τουλάχιστον, όχι ενσυνείδητα και μεθοδικά.

Συνηθίζω να θέτω στόχους στην πορεία του χρόνου, ανάλογα με τη διάθεση ή το πείσμα που θα με πιάσει κάθε στιγμή.

Φέτος όμως, θα επιχειρήσω να προσεγγίσω την αρχή του χρόνου διαφορετικά. Κι αυτό γιατί αυτές οι γιορτές (και ολόκληρος ο Δεκέμβρης) δεν είχαν για μένα τη ζεστασιά που είχαν άλλες χρονιές. Όχι επειδή έγινε κάτι, αλλά επειδή μάλλον.. έχασα τον βασικό μου γενικό στόχο: να είμαι θετική και να παρακάμπτω τα μικροπράγματα.

Φαίνεται ότι τα μικροπράγματα κατάφεραν και με επηρέασαν.

Βρέθηκα σε μέρες που πραγματικά αδυνατούσα να συνέλθω, προς μεγάλη μου εντύπωση. Γιατί, πραγματικά, δεν υπήρχε ουσιαστικός σοβαρός λόγος. Απλά δεν τραβούσε η διάθεσή μου.

Ευτυχώς, μια μέρα, έφτασε η στιγμή που συμφιλιώθηκα κάπως με τη «στραβομάρα» μου και σήκωσα το ταλαιπωρημένο μου κορμί (ταλαιπωρημένο από λάθος διατροφή, από υπερκόπωση, από έλλειψη προσωπικού χρόνου).

Και με την αρχή του χρόνου, ήρθε -δυστυχώς- και το «μεγάλο πράγμα» που με προσγείωσε και μου θύμισε πόσο πραγματικά ΜΙΚΡΑ είναι τα ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ.

Χωρίς άλλες χρονοτριβές, λοιπόν, οι βασικοί μου στόχοι φέτος:

• Επιλέγω πιο πολύ την πράξη, από την κλάψα. Που σημαίνει, όταν κάτι με ενοχλεί, με στεναχωρεί, με αποσυντονίζει, το τακτοποιώ πάραυτα. Το απομονώνω, το απομακρύνω από την καθημερινότητά μου ή του αλλάζω μορφή. Όπου και αν γίνεται.
• Μαθαίνω να λέω καμια φορά και «δεν μπορώ». Εχω το σύνδρομο που ονομάζεται «μπορώ να τα κάνω όλα μόνη μου» (σύνδρομο πολλών γυναικών, φοβάμαι). Πλεον θα ζητάω και θα δέχομαι βοήθεια. Δουλειά πλήρους απασχόλησης (με έξτρα ωράριο), δύο παιδιά με διαβάσματα και δραστηριότητες, έναν σκύλο, μαγειρέματα και σπίτι στην εντέλεια και όλα από τα χεράκια μου = καλύτερα όχι!
• Δύο με τέσσερις ώρες την εβδομάδα θα είναι αφιερωμένες αποκλειστικά στην προσωπική μου περιποίηση (ό,τι κι αν περιλαμβάνει αυτή, είτε την κάνω μόνη μου είτε κλείνω ραντεβού εκτός). Χωρίς παιδιά, σκυλιά να παρεμβαίνουν διαρκώς.
• Μέχρι τώρα κατάφερνα να γυμναστώ 2-3 φορές την εβδομάδα (μπορεί και μία). Ακόμα και τις προπονήσεις του Μαραθωνίου με αυτά τα χάλια τις έβγαζα. Πλέον θα γυμνάζομαι οπωσδήποτε 5-6 φορές την εβδομάδα. Αν μπορώ και κάθε μέρα έστω κι ένα 20λεπτο στο σπίτι, θα το κάνω. Έχω ήδη ξεκινήσει. Τον τελευταίο μήνα θυμήθηκα -με αρκετά οδυνηρό τρόπο- ότι ειδικά στην περίπτωσή μου, η γυμναστική δεν είναι μόνο θέμα ευεξίας και γυμνασμένου σώματος, είναι μονόδρομος για να είμαι υγιής.

Με αυτά τα -ας πούμε- λίγα, εύχομαι καλή χρονιά! Κάπως καθυστερημένα, αφου ηδη φτάσαμε στα μισά του πρώτου μήνα.

Και του χρόνου τέτοια μέρα, μακάρι να είμαστε πάλι εδώ να δούμε τι καταφέραμε.

Καλή κι ευτυχισμένη χρονιά!