Πάρτυ για ένα κοριτσάκι που αγαπάει τους δεινόσαυρους

Επειδή όταν εμείς κάνουμε σχέδια, κάποιος κάπου γελάει, θα ξεκινήσω αναφέροντας ότι αυτό το πάρτυ ξεκίνησε με την προοπτική να γίνει αρχές Μαΐου (γιατί τότε είναι και τα γενέθλια της εν λόγω δεσποινίδος) και κατέληξε, μετά από μια γερή αναποδιά και πλήθος υποχρεώσεων, να πραγματοποιηθεί σχεδόν 40 μέρες μετά τα γενέθλια.

Τι κι αν το κάναμε Ιούνιο πάντως, βροχή είχε. Κι έτσι, ενώ κάθε χρόνο τα γενέθλια της μικρής τα κάνουμε Μάιο στον κήπο, φέτος τα κάναμε Ιούνιο μέσα. Οκ, τα πιτσιρίκια δεν έχασαν ευκαιρία να βγουν και στον κήπο όταν ο καιρός το επέτρεψε και, τελικά, να παίξουν εκεί όλη την υπόλοιπη ώρα.

Η πινιάτα που είχε ζητήσει εξαρχής ήταν με μια αγαπημένη της σαυρούλα από ένα παιχνίδι που παίζει με τον μπαμπά της και την αδερφή της στην τηλεόραση. Την έκανα με τη γνωστή μέθοδο που έχω αναφέρει κι εδώ κι απλά σχεδίασα πάνω τη σαυρούλα, αντιγράφοντάς την από μια εικόνα που βρήκα στο internet και ζωγραφίζοντάς τη με χρώματα τέμπερας χωρίς να τα αραιώσω με νερό. Το αποτέλεσμα δεν το φωτογράφισα ποτέ τελικά (δεν έχει και κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον), αλλά τη μικρή μου την ενθουσίασε.

Φέτος το περιεχόμενο της πινιάτας είχε μικρά πλαστικά θαλασσινά ζωάκια, αυτοκόλλητα, μικρά χταποδάκια για παιχνίδι στη θάλασσα, μαλακά μπαλάκια, καραμέλες-ζελεδάκια, μικρά πακέτα χαρτομάντηλα πάλι με θαλασσινές εικόνες και άλλα.

Κι επειδή αρχικά η μικρή είχε ζητήσει η τούρτα της να έχει την Lady Bug, όταν τον Μάιο είχα φτιάξει προσκλήσεις για τα παιδάκια του σχολείου, τις είχα κάνει σε σχήμα πασχαλίτσας. Κάπου την είχα δει κάποτε τη συγκεκριμένη κατασκευή και μου ήρθε απευθείας στο μυαλό σαν ιδέα. Τις βούλες τις έκανε μόνη της η μικρή.Εντέλει, μέχρι να έρθει η ώρα του πάρτυ, δεν της πολυάρεσε η ιδέα της τούρτας LadyBug (στράφι πήγε η έρευνα) κι ενθουσιάστηκε με την ιδέα της τούρτας με δεινόσαυρους που της πρότεινα, αφού ξέρω πόσο της αρέσουν. (Έχει εντρυφήσει στα είδη δεινοσαύρων που υπήρχαν, με είχε βάλει να της διαβάσω ένα αντίστοιχο βιβλίο γύρω στις 20 φορές). Οπότε στράφηκα πλέον σε αυτή την… κατεύθυνση.

Κάνοντας μια αναζήτηση στο pinterest, οι ιδέες για πάρτυ με δεινόσαυρους ήταν άπειρες, εννοείται. Ο χρόνος όμως πάντα πιεσμένος κι εκκρεμούσε διαρκώς το θέμα του κατά πόσο ο καιρός θα ήταν κατάλληλος για εξωτερικές δραστηριότητες. Κατέληξα να κόψω πατούσες δεινοσαύρων σε διαφορετικά χρώματα χαρτιού κανσόν και να τα κολλήσω στους τοίχους με blue tack, χρησιμοποιώντας το παρακάτω εκτυπώσιμο σαν οδηγό, που βρήκα εδώ.

Τις επόμενες μέρες τις πατούσες τις χρησιμοποιήσαμε για να παίξουμε με τα ανήψια μου, κολλώντας τις στο πάτωμα και προσπαθώντας να πατάμε πάνω τους για να φτάσουμε από το ένα μέρος του σαλονιού στο άλλο, πάνω από τους καναπέδες. Με προσοχή όμως, γιατί αν δεν πατούσαμε πάνω στις πατούσες μας έτρωγαν οι κροκόδειλοι!! (τα λατρεύω αυτά τα παιχνίδια που τα κάνουν να χαχανίζουν σαν τρελά)

Αυτός ήταν κι ο μόνος στολισμός του πάρτυ -παρόλα τα πλάνα μου για μπαλόνια δεινοσαύρους και τα σχετικά. Αλλά καθόλου δεν πειράζει.

Το ένα και μοναδικό παιχνίδι που πρόλαβα να ετοιμάσω, εκτός της πινιάτας, το βρήκα εδώ. Μου φάνηκε τόσο ενδιαφέρον, που είπα να το δοκιμάσω. Απολιθωμένα αβγά δεινοσαύρων, λοιπόν, για να τα σκαλίσουν οι μικροί παλαιοντολόγοι. Επειδή έφτιαξα γύρω στα 20 αβγά (για να έχω σίγουρα για όλα τα παιδάκια και να μην έχουμε κανένα δράμα), παρήγγειλα από το φαρμακείο σόδα (διττανθρακικό νάτριο ή διττανθρακική σόδα) σε περιέκτες του κιλού. Για 20 αβγά χρειάστηκα περίπου 3 κιλά (είναι οικονομική, γύρω στα 3 ευρώ το κιλό) κι έβαζα σταδιακά νερό μέχρι να σχηματιστεί κάτι σαν λάσπη, αλλά σχετικά στεγνή. Όχι να στάζει, δηλαδή. Για να τη χρωματίσω, χρησιμοποίησα χρώματα ζαχαροπλαστικής. Τοποθέτησα σε κάθε αβγό, καθώς το σχημάτιζα, έναν μικρό δεινοσαυράκο (που βρήκα σε σακουλάκια των 6-8 σε κατάστημα παιχνιδιών), φρόντισα να καλυφθούν καλά, για να μη φαίνονται και τα τοποθέτησα σε χαρτοκιβώτιο για να στεγνώσουν. Το επόμενο πρωί είχαν σταθεροποιηθεί.

Για να παίξουν, τους έδωσα πλαστικά πιρουνάκια, για να τα σκάβουν και η αλήθεια είναι ότι «σκάβονταν» πολύ εύκολα. Στο τέλος, είχα βάλει σε δύο «ψεκαστήρια» ξίδι, για να τα καθαρίσουν καλά και. κυρίως, επειδή είχε πλάκα πώς άφριζε η σόδα όταν ερχόταν σε επαφή με το ξίδι.

Μετά από αυτό, ρωτούσαν όλα με μεγάλο ενθουσιασμό ποιο ήταν το επόμενο παιχνίδι και ειλικρινά στενοχωρήθηκα που δεν είχα προλάβει να κάνω κάτι άλλο. Με έσωσε λίγο η πινιάτα.

Η τούρτα έχει τη δικιά της μικρή ιστορία. Μου άρεσε πολύ μια ιδέα που είχα πετύχει στο pinterest. Εκτός από φιγούρες δεινοσαύρων (που, εννοείται, είχαμε ήδη στα παιχνίδια του σπιτιού), η τούρτα πάνω ήθελα να έχει κι ένα ηφαίστειο. Το θέμα είναι ότι δεν είχα δει κάπου κάποια ιδέα για το τι ακριβώς να χρησιμοποιήσω για να φτιάξω το ηφαίστειο.

Τελικά είπα να αυτοσχεδιάσω. Χρησιμοποίησα μία ολόκληρη συσκευασία γεμιστά Παπαδοπούλου (μεγάλη), τα έτριψα στο multi και πρόσθεσα μια μεγάλη κουταλιά στραγγιστό γιαούρτι. Ανακάτεψα καλά και, προς μεγάλη μου χαρά, δημιουργήθηκε μια «ζύμη» που μπορούσα να πλάσω στο σχήμα που ήθελα και χωρίς να λιώνει ή να κολλάει.

Για να κάνω τη «λάβα» χρησιμοποίησα το γλάσσο που μου είχε μείνει από τα γράμματα της τούρτας (δηλαδή ζάχαρη άχνη με λιωμένο βούτυρο), έβαλα λίγο κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής (το πορτοκαλί είχε τελειώσει) και ιδού το αποτέλεσμα. Περιττό να πω ότι η εορτάζουσα μπλέχτηκε σχεδόν σε όλη την παρασκευή της τούρτας. Και οι δυο τους αγαπάνε να μπλέκονται στην κουζίνα. Τη συγκεκριμένη την έχω ξαναφτιάξει κι άλλες φορές και την αναφέρω εδώ. Αυτό το παντεσπάνι, απλά το αγαπάω! Κι ας είναι dairy-free.

 

Και το τελικό αποτέλεσμα

 

Και, όταν ήρθε η ώρα να σβήσουμε κεράκια, βάλαμε και πάνω στο ηφαίστειο sparklers, τα συρματάκια που πετάνε σπίθες, καθότι το ηφαίστειο έπρεπε να εκραγεί!

Το σημαντικότερο σε όλα αυτά, πέρα από τα δικά μας άγχη, είναι να περνάνε καλά τα μικρά, αλλά και οι μεγάλοι. Το μόνο μου θέμα, πάντα, είναι να συμμετέχουν και οι μικρές στις ετοιμασίες και να ετοιμάζω εγώ τα πάντα σε φαγώσιμα (εκείνο το θέμα του μαζοχισμού, που έχω ξαναπεί). Ας μην είναι όλα… τέλεια! Άλλωστε, το «τέλειο» πάρτυ, τελικά, είναι αυτό που περνάς καλά.

Ορισμένες ιδέες που μου άρεσαν, αλλά δεν τις είδα εγκαίρως ή δεν πρόλαβα να τις ετοιμάσω, ήταν και αυτές:

http://www.printactivities.com/Mazes/Shape_Mazes/Dinosaur-Maze.html

 

Το pinterest είναι θυσαυρός ιδεών (το έχω ξαναπεί και θα το λέω)!

Until the next party!