Επειδή όταν εμείς κάνουμε σχέδια, κάποιος κάπου γελάει, θα ξεκινήσω αναφέροντας ότι αυτό το πάρτυ ξεκίνησε με την προοπτική να γίνει αρχές Μαΐου (γιατί τότε είναι και τα γενέθλια της εν λόγω δεσποινίδος) και κατέληξε, μετά από μια γερή αναποδιά και πλήθος υποχρεώσεων, να πραγματοποιηθεί σχεδόν 40 μέρες μετά τα γενέθλια. Συνέχεια ανάγνωσης «Πάρτυ για ένα κοριτσάκι που αγαπάει τους δεινόσαυρους»
Σε ό,τι αφορά τις νέες εμπειρίες με τα παιδιά, είμαι πάντα μέσα. Ακόμα κι αν το ενδεχόμενο να περιλαμβάνουν ταλαιπωρία είναι πρακτικά βεβαιότητα. Κι αυτό ίσχυε από την αρχή.
Για πολλούς, πάσχω από σοβαρό μαζοχισμό (μπορεί και να είναι αλήθεια 😊 ). Αλλά δε με πειράζει. Έχω πολλές αγαπημένες στιγμές να θυμάμαι. Κι ακριβώς επειδή η δουλειά μου είναι τέτοια που δεν έχω ποτέ άπλετο χρόνο για διακοπές με την οικογένεια, ακόμα κι αν όλες μας οι εξορμήσεις κρατάνε ουσιαστικά 2-3-4 μέρες (σπάνια τα καλοκαίρια 1 βδομάδα), όποτε βρω την ευκαιρία, ορμάω. Και τα παιδιά έχουν μάθει να ανυπομονούν για κάτι τέτοια. Συνέχεια ανάγνωσης «Μίνι RoadTrip στην Αυστρία με παιδιά»
Το θέμα του κεράσματος στο σχολείο είναι λίγο δύσκολο, αν θέλει κανείς να αποφύγει τα γλυκά, που -ας είμαστε ειλικρινείς- είναι η εύκολη λύση. Τα υγιεινά κεράσματα, με τη λογική ότι περιλαμβάνουν φρούτα και λαχανικά, χαλάνε γρήγορα και δεν είναι εύκολο να μεταφερθούν. Αλλά υπάρχουν λύσεις, όπως είχα αναφέρει κι εδώ κι εδώ παλιότερα. Συνέχεια ανάγνωσης «Κέρασμα στο σχολείο: Ιδέες για να αποφύγουμε τα γλυκά (part III)»
Όποιος ισχυρίζεται ότι δεν έχει πει (τουλάχιστον μία φορά) ότι «δεν έχει χρόνο να γυμναστεί» ψεύδεται. Για πολλούς από εμάς είναι και η μόνιμη δικαιολογία μας, απλά για να μην την επιδιώκουμε ποτέ.
Δε θα αναλωθώ στην αξία της γυμναστικής για τη ζωή μας και την καθημερινότητά μας. Οποιουδήποτε είδους γυμναστικής. Χιλιοειπωμένα -τα έχω χιλιοπεί κι εγώ σε άλλο post. Θα επικεντρωθώ στους τρόπους που μπορούμε να εντάξουμε τη γυμναστική στη ζωή μας, όταν το 24ωρο μοιάζει να μη φτάνει ούτε για «μαμ, κακά και νάνι»! Ξέρω ότι είσαστε πολλοί αυτοί που νιώθετε ακριβώς τι εννοώ. Πώς να ξεκινήσει κανείς γυμναστήριο, όταν ο χρόνος που απαιτείται ακόμα και για να φτάσει κανείς εκεί (ή και να βρει να παρκάρει, πολλές φορές) είναι πολύτιμος; Όταν το γυμναστήριο δεν ανοίγει από τις 6 το πρωί ή δεν κλείνει μετά τις 12 το βράδυ (που θα έχουν κοιμηθεί και τα παιδιά). Και τι μας φταίνε και οι κακόμοιροι εργαζόμενοι των γυμναστηρίων, δηλαδή. Συνέχεια ανάγνωσης «Γυμναστική κι έλλειψη χρόνου»
Και μετά από αρκετό καιρό… καινούριο post!
(σαν πρωταπριλιάτικο αστείο)
Θα επικαλεστώ την έλλειψη χρόνου και κατάλληλης διάθεσης για την απουσία από τα του blog. Ας πούμε ότι το 2018 έχει υπάρξει μάλλον «περιπετειώδες» μέχρι στιγμής, αλλά όλα είναι για να γίνονται και, στη συνέχεια, για να ξεπερνιούνται. Οπότε, ας συνεχίσουμε.
Οι καλές ιδέες είναι για να μοιράζονται -όπως λέω πάντα- και η ιδέα (της αδερφής μου) να συμμετέχουμε στις δράσεις για παιδιά του Αστεροσκοπείου Πεντέλης αποδείχτηκε εξαιρετική. Συνέχεια ανάγνωσης «Σαββατοκυριακάτικες Εξορμήσεις Vol. 2»
Δεν ανήκω ιδιαίτερα στους ανθρώπους που κάνουν ανασκοπήσεις, resolutions και δε συμμαζεύεται. Τουλάχιστον, όχι ενσυνείδητα και μεθοδικά. Συνέχεια ανάγνωσης «Νέος χρόνος, Καινούρια ξεκινήματα, Επανεκκινήσεις»
Precious Quests 