Η απώλεια του περιττού βάρους αποτελεί σταθερό «βάσανο» εκατομμυρίων ανθρώπων ανα τον πλανήτη. Κι όχι άδικα.
Πέραν της (υποκειμενικής) ανάγκης μας να είμαστε «όμορφοι» (που, κατά βάση, στηρίζεται σε πρότυπα επιβεβλημένα από τα διάφορα «μέσα»), είναι κι απαραίτητο για τη διατήρηση μιας καλής υγείας. Και, ειδικά σε ορισμένες περιπτώσεις, η διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους είναι απαραίτητη κι αδιαπραγμάτευτη. Συνέχεια ανάγνωσης «Απώλεια βάρους. Βασικές αλήθειες.»
Πρόσφατα ταξίδεψα (για 4η φορά) στο Λονδίνο. Μετά από πολλά χρόνια που ταξιδεύω με την οικογένεια, μπήκα ξανά μόνη μου στο αεροπλάνο για να συναντηθώ με αγαπημένη φίλη που μένει πλέον εκτός Ελλάδας με την οικογένειά της. Ήταν ευκαιρία να βρεθούμε μακριά από παιδιά και υποχρεώσεις για λίγες μέρες, για να καταφέρουμε επιτέλους να κάνουμε ένα (αγγλιστί) catching up της προκοπής! Συνέχεια ανάγνωσης «Εικόνες από Χριστουγεννιάτικο Λονδίνο»
Είχα χρόνια να βρεθώ στη Μάνη. Αν και η καταγωγή μου είναι εν μέρει από Μεσσηνία και πηγαίνω προς τα κει συχνά πυκνά, πάνε πάνω από 15 χρόνια που είχα να πάω Μάνη. Και, μετά το τελευταίο ταξίδι, ειλικρινά αναρωτιέμαι γιατί το καθυστέρησα τόσο! Συνέχεια ανάγνωσης «Εκδρομή στη Μάνη(με παιδιά)»
Σε ό,τι αφορά τις νέες εμπειρίες με τα παιδιά, είμαι πάντα μέσα. Ακόμα κι αν το ενδεχόμενο να περιλαμβάνουν ταλαιπωρία είναι πρακτικά βεβαιότητα. Κι αυτό ίσχυε από την αρχή.
Για πολλούς, πάσχω από σοβαρό μαζοχισμό (μπορεί και να είναι αλήθεια 😊 ). Αλλά δε με πειράζει. Έχω πολλές αγαπημένες στιγμές να θυμάμαι. Κι ακριβώς επειδή η δουλειά μου είναι τέτοια που δεν έχω ποτέ άπλετο χρόνο για διακοπές με την οικογένεια, ακόμα κι αν όλες μας οι εξορμήσεις κρατάνε ουσιαστικά 2-3-4 μέρες (σπάνια τα καλοκαίρια 1 βδομάδα), όποτε βρω την ευκαιρία, ορμάω. Και τα παιδιά έχουν μάθει να ανυπομονούν για κάτι τέτοια. Συνέχεια ανάγνωσης «Μίνι RoadTrip στην Αυστρία με παιδιά»
Όποιος ισχυρίζεται ότι δεν έχει πει (τουλάχιστον μία φορά) ότι «δεν έχει χρόνο να γυμναστεί» ψεύδεται. Για πολλούς από εμάς είναι και η μόνιμη δικαιολογία μας, απλά για να μην την επιδιώκουμε ποτέ.
Δε θα αναλωθώ στην αξία της γυμναστικής για τη ζωή μας και την καθημερινότητά μας. Οποιουδήποτε είδους γυμναστικής. Χιλιοειπωμένα -τα έχω χιλιοπεί κι εγώ σε άλλο post. Θα επικεντρωθώ στους τρόπους που μπορούμε να εντάξουμε τη γυμναστική στη ζωή μας, όταν το 24ωρο μοιάζει να μη φτάνει ούτε για «μαμ, κακά και νάνι»! Ξέρω ότι είσαστε πολλοί αυτοί που νιώθετε ακριβώς τι εννοώ. Πώς να ξεκινήσει κανείς γυμναστήριο, όταν ο χρόνος που απαιτείται ακόμα και για να φτάσει κανείς εκεί (ή και να βρει να παρκάρει, πολλές φορές) είναι πολύτιμος; Όταν το γυμναστήριο δεν ανοίγει από τις 6 το πρωί ή δεν κλείνει μετά τις 12 το βράδυ (που θα έχουν κοιμηθεί και τα παιδιά). Και τι μας φταίνε και οι κακόμοιροι εργαζόμενοι των γυμναστηρίων, δηλαδή. Συνέχεια ανάγνωσης «Γυμναστική κι έλλειψη χρόνου»
Και μετά από αρκετό καιρό… καινούριο post!
(σαν πρωταπριλιάτικο αστείο)
Θα επικαλεστώ την έλλειψη χρόνου και κατάλληλης διάθεσης για την απουσία από τα του blog. Ας πούμε ότι το 2018 έχει υπάρξει μάλλον «περιπετειώδες» μέχρι στιγμής, αλλά όλα είναι για να γίνονται και, στη συνέχεια, για να ξεπερνιούνται. Οπότε, ας συνεχίσουμε.
Οι καλές ιδέες είναι για να μοιράζονται -όπως λέω πάντα- και η ιδέα (της αδερφής μου) να συμμετέχουμε στις δράσεις για παιδιά του Αστεροσκοπείου Πεντέλης αποδείχτηκε εξαιρετική. Συνέχεια ανάγνωσης «Σαββατοκυριακάτικες Εξορμήσεις Vol. 2»
Το καθημερινό μας πρόγραμμα είναι γεμάτο. Δουλειά, σπίτι, παιδιά, διαβάσματα. Τα ξέρετε. Να μη σας τα λέω!
Τι μας μένει -ουσιαστικά- μέσα στην εβδομάδα για πραγματικά οικογενειακές στιγμές; Μία Κυριακή. Μια μέρα που είναι ωραίο να την περάσουμε χαλαρά, όμορφα με τους αγαπημένους μας και -γιατί όχι;- να κάνουμε και κάτι διαφορετικό κι ενδιαφέρον.
(Οκ, τετριμμένα τέλος- υπόσχομαι) Συνέχεια ανάγνωσης «Σαββατοκυριακάτικες Εξορμήσεις Vol. I»
Precious Quests 