
Φθινοπωρινό Ημερολόγιο
Σ’ αυτή χαρίζω τούτο το Σεπτέμβρη,
Σ’ αυτή που το φθινόπωρο λατρεύει
Που χαίρεται τα δέντρα δίχως φύλλα
Και τη φωτιά στο τζάκι να θεριεύει.
Σ’ αυτή και τον Οκτώβρη αφιερώνω
Κι ολάκερο της ζήσης μου το χρόνο
Στα χέρια της που είναι κομπολόι,
Πότε γλυκόπιοτο κρασί και πότε μοιρολόι.
Φεύγοντας μου άφησε μονάχα τ’ άρωμά της
Το σπίτι που στους τοίχους του χορεύει η σκιά της.
Στα όνειρά μου μπλέκονται τα λαμπερά μαλλιά της
Και στο Λονδίνο η θύμηση απ’ τα ζεστά φιλιά της. Συνέχεια ανάγνωσης «Αγαπημένο Φθινόπωρο» →